STANOWISKO POLSKIEGO STOWARZYSZENIA MARKETINGU SMB

Szanowni Państwo,

po posiedzeniu Rady TELEWG, które odbyło się 17 lipca w Brukseli, pragniemy ponownie zabrać głos w dyskusji na temat przepisów dotyczących marketingu bezpośredniego w projekcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poszanowania życia prywatnego oraz ochrony danych osobowych w łączności elektronicznej uchylające dyrektywę 2002/58/WE (rozporządzenie w sprawie prywatności i łączności elektronicznej, dalej: Rozporządzenie).

Podczas zeszłotygodniowego spotkania TELEWG delegacje Państw Członkowskich omówiły nową propozycję definicji marketingu bezpośredniego, która została przedstawiona przez prezydencję fińską (dokument nr 11001/19). Ponadto, każde Państwo Członkowskie zostało poproszone o przesłanie uwag do prezydencji fińskiej w związku z treścią art. 16 projekt Rozporządzenia do 24 lipca 2019 r.

Jako Polskie Stowarzyszenie Marketingu SMB reprezentujące branżę marketingu bezpośredniego pragniemy raz jeszcze zabrać głos w dyskusji nad projektem Rozporządzenia i podzielić się naszym stanowiskiem oraz głównymi obawami w związku
z obecnym brzmieniem art. 16 projektu Rozporządzenia dotyczącym marketingu bezpośredniego, a także zaproponować konkretne zmiany.

Stanowisko wyrażone w niniejszym piśmie proszę potraktować jako uzupełnienie propozycji, które Stowarzyszenie zgłaszało konsekwentnie od początku tego roku, w tym zwłaszcza podczas spotkania, które odbyło się w Ministerstwie Cyfryzacji w dniu 21.03.2019 r.

Poniżej przedstawiamy zwięzły opis proponowanych zmian wraz z ich uzasadnieniem. Załącznik do niniejszego pisma stanowi tabelaryczne zestawienie proponowanych zmian (w języku angielskim, w którym prowadzone są prace legislacyjne nad Rozporządzeniem), a także ich uzasadnienie (w języku polskim oraz angielskim).

1. 1.     Z zadowoleniem przyjmujemy zaproponowane przez prezydencję zmiany w art. 4 lit. f) i motywie 32. Nasze Stowarzyszenia uważa, że ??to nowe brzmienie jest bardziej zgodne z praktyką branży marketingu bezpośredniego i koncentruje się na komunikacji wysyłanej do konkretnych, określonych odbiorców. Pozytywnie odbieramy również propozycję zmiany, która wyraźnie odróżnia marketing bezpośredni od reklam display.
2. 2.     Ograniczenie czasowe dla reguły soft opt-in. Niepokój budzi wprowadzanie w tekście projektu Rozporządzenia ograniczenia czasowego dla stosowania reguły soft opt-in do celów marketingu bezpośredniego (art. 16.2 i 16.2a). Reguła soft opt-in
   w Rozporządzeniu umożliwia komunikowanie się z dotychczasowymi klientami
   i jednocześnie zapewnia niezbędne zabezpieczenia dające klientom kontrolę nad otrzymywaną komunikacją. Propozycja ograniczenia czasowego dla stosowania reguły soft opt-in ograniczyłaby w rzeczywistości możliwość komunikowania się
   z dotychczasowym klientem, i to w świecie, w którym pozyskanie klienta już jest sporym wyzwaniem, zwłaszcza dla sektora MŚP. Ponadto, ograniczenie czasowe byłoby niepraktyczne przy uwzględnieniu różnych cykli zakupowych dla każdego produktu czy usługi. Wreszcie, dzięki jednolitemu rynkowi cyfrowemu wiele marek wysyła bezpośrednią komunikację marketingową do klientów z różnych krajów. Zasada ograniczenia czasowego do stosowania reguły soft opt-in może się różnić w zależności od kraju, co sprawia, że będzie ona trudna do zastosowania w skuteczny sposób.
3. 3.     Zautomatyzowane systemy wywoływania i łączności. Jesteśmy bardzo zaniepokojeni faktem, że użycie tzw. predictive dialers przez call center automatycznie kwalifikuje się jako automatyczne połączenie (zgodnie z art. 4 lit. h projektu Rozporządzenia)  i podlega bardziej ograniczonym zasadom niż połączenia głosowe (voice-to-voice calls). Zautomatyzowane systemy wywołujące, takie jak tzw. predictive dialers, łączą rozmówcę z osobą dzwoniącą, umożliwiając obustronną rozmowę międzyludzką. Jesteśmy głęboko przekonani, że wyróżniającym kryterium między połączeniem głosowym (voice-to-voice calls) a połączeniem zautomatyzowanym powinno być to, czy odbiorca otrzymuje połączenie od osoby fizycznej i ma możliwość interakcji z nią, niezależnie od technologii użytej do zainicjowania połączenia. Definicja zautomatyzowanych systemów wywoływania i łączności powinna zostać zatem dostosowana tak, aby odzwierciedlić to rozróżnienie.
4. 4.     Wspólny prefiks dla połączeń związanych z marketingiem bezpośrednim. Jesteśmy bardzo zaniepokojeni propozycją wprowadzenia specjalnego numeru prefiksu wspólnego dla wszystkich połączeń marketingowych (art. 16.3a projektu Rozporządzenia). Okaże się to technicznie trudne do wdrożenia i wymagać będzie nieproporcjonalnego wysiłku ze strony branży. Wiele krajów posiada już mechanizmy umożliwiające wyrażenie ogólnego sprzeciwu wobec telemarketingu. Użycie wspólnego numeru prefiksu może przynieść efekt odwrotny od zamierzonego w przypadku osób, które chcą skontaktować się z konkretnym sprzedawcą, ale ten nie może się już skontaktować z klientem, jeśli połączenia marketingowe z takiego prefiksu zostały zablokowane.
5. 5.     Marketing bezpośredni w relacjach business-to-business. Z zadowoleniem przyjmujemy podjęcie w projekcie próby, aby wyjaśnić rozróżnienie pomiędzy bezpośrednią komunikacją business-to-business (B2B) oraz business-to-consumer (B2C)  (art. 16.5 projektu Rozporządzenia). Pragniemy wzmocnić to rozróżnienie dodatkowym sformułowaniem. W wielu przypadkach bezpośrednia komunikacja B2B jest wysyłana bezpośrednio do osób fizycznych z związku z ich aktywnością gospodarczą, zawodową czy służbową, przy pomocy dedykowanych do tego danych kontaktowych. Art. 16 ust. 5 Rozporządzenia powinien zatem obejmować osoby prawne oraz osoby fizyczne
   w zakresie ich aktywności gospodarczej, zawodowej czy służbowej („natural persons in their professional capacities”).
6. 6.     Proponujemy, aby usunąć fragment dotyczący komunikacji organizacji non-profit
   w motywie 32 (ostatnie zdanie). Komunikaty od organizacji non-profit nie powinny być ograniczone w sposób niesprawiedliwy i nie powinny być objęte zakresem Rozporządzenia. Ze względu na swój charakter marketing bezpośredni od organizacji non-profit dotyczący celów charytatywnych powinien korzystać z bardziej elastycznego podejścia. Ponadto, należy ograniczyć rozdrobnienie prawne w różnych państwach członkowskich, które może utrudniać pracę organizacji non-profit na poziomie europejskim.

Apelujemy o przedstawienie powyższych propozycji prezydencji fińskiej w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. W razie potrzeby przedstawienia jakichkolwiek dodatkowych wyjaśnień pozostajemy do Państwa dyspozycji.

Z wyrazami szacunku

Magdalena Brzeska

Prezes Zarządu

Polskiego Stowarzyszenia Marketingu SMB